نقاشی کودکان چه مفهومی دارد؟

يکي از اشکالي که در بيشتر مواقع در نقاشي کودکان ديده مي شود، ترسيم آدمک است. کودکان معمولاً دربيشتري نقاشي هاي شان آدمک يا آدمک هايي را ترسيم مي کنند. تحليل نقاشي هايي که در آن، آدمکي ترسيم نشده است بستگي به قوانين خاصي دارد. محل ترسيم آدمک، اندازه و نسبت آدمک به اشکال ديگر، حالت و حرکت، نوع رنگ، نوع شخصيت نسبت داده شده به آدمک، حالت صورت و سپس به صورت مجزا اجزاي بدن و لباس مورد تحليل قرار مي گيرند.

 در کنار آن، سن کودک و جنسيت آن نيز مورد بررسي رار مي گيرد. همان گونه که گفته شد در نقاشي هايي که براي تحليل ارايه مي شود هيچ گونه الگو و کمکي به کودک داده نمي شود و ترسيم نقاشي، در اختيار کودک قرار مي گيرد.

الف) آدمک خندان و رنگ هاي شاد، نشان دهنده ي کودکي شاد و خوشبين است. وابستگي کودک به پدر، بيشتر از مادر است. در کنار آن کودک به سن مهار احساسي و تصميم عقلاني رسيده است. ميل به موفقيت، شادي و نشاط در کنار تحرک و فعاليت از جمله خصوصيات ديگر کودک است. بلند پروازي در کنار خوشبيني به زندگي از او کودکي پر نشاط و مطيع ساخته است.

ب) حس زيبايي و لذت از جمله خصوصيات اين نقاشي است. معمولاً اين حس در دختربچه ها بيش از پسران ديده مي شود. ترسيم جانوران در نقاشي کودکان، نشان دهنده ي حالت يا احساس آن ها نسبت به اطرافيان است. مرغ و جوجه در نقاشي کودکان، مبين يک خانواده است. کودکي که ميل به جلب توجه و نوازش يا حمايت دارد. معمولاً در نقاشي خود از کشيدن جوجه استفاده مي کند. رنگ آبي غالب، به نوعي بيان کننده ي حساسيت و برون گرايي کودک است. آبي، رنگ زنانه است که نماد عشق به صلح، سکوت و تسليم است.