شعر
شعر عینک مهربان
عینک من دوست دارد
درس هایم را بخواند
روزها با مهربانی
روی چشم من بماند
دسته هایش پشت گوشم
تکیه داده روی بالش
می کشد دستی به مویم
می کند آن را نوازش
عینکم را دوست دارم
نیست او بیکار و تنبل
مطمئنم در کنارش
می شوم شاگرد اول
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
.gif){kind=small}
.gif){kind=small}
تا که چشمم باز شد ديدم که يارم رفته است
